Vertrekpunt is de problematiek van personen met een NAH
Wij bieden ondersteuning aan volwassenen (18-65 jaar) met een Niet-Aangeboren Hersenletsel (NAH).
Dit hersenletsel kan veroorzaakt zijn door een (verkeers)ongeval, een cerebrovasculaire aandoening (bloeding, embolie, trombose), een hersentumor, een –infectie, een intoxicatie, een langdurig zuurstoftekort,…
Een persoon met NAH ervaart een plotse breuk tussen het leven VOOR en NA het hersenletsel en wordt geconfronteerd met tal van handicaps en beperkingen. De gevolgen van een hersenletsel zijn zeer complex en manifesteren zich op verschillende gebieden.
Niet alleen is er een grote weerslag op het alledaagse leven van de persoon zelf, maar ook op de familie en het sociale netwerk.
Eindelijk heeft een holistische visie, we bekijken de persoon met een NAH in zijn totaliteit. We gebruiken de mogelijkheden om de beperkingen te verminderen, allemaal vraaggestuurd van de cliënt uit.
We stellen naast de voor iedereen zichtbare motorische beperkingen (spasticiteit, halfzijdige verlamming, tetraplegie, ataxie,…) ook talrijke neuropsychologische deficiten vast.
Deze neuropsychologische uitvallen zijn zeer complex en kunnen zich manifesteren op verschillende gebieden zoals de waarneming, de aandacht en het geheugen, de initiatiefname, de planning en de organisatie, de oriëntatie in tijd en ruimte, de praxie, de taal, de spraak en de communicatie, het gedrag, de emoties en de persoonlijkheid. Vaak doet zich ook epilepsie voor.
Het de complexiteit aan beperkingen die de persoon met een NAH doen disfunctioneren in het dagelijks leven (bv. geheugenproblematiek, doolgedrag, ontremming, gebrek aan initiatiefname, gebrek aan ziekte-inzicht, …).
Deze beperkingen hebben voor de personen met een NAH vaak het abrupt verlies van een aantal rollen voor gevolg: zij kunnen niet meer fungeren in het onderwijs- of in het professioneel milieu; soms is het zelfs niet meer mogelijk om hun rol als partner of als ouder terug adequaat op te nemen.
Na de eerste intensieve medische zorgen en de postacute revalidatie verblijven deze personen dan ook vaak thuis. Ze raken sociaal geïsoleerd. Bovendien verliezen personen met een NAH door het gebrek aan arbeid of aan zinvolle bezigheden, vaak elk gevoel aan eigenwaarde. Zij hebben nauwelijks mogelijkheden tot zelfrealisatie en kennen zelden een succesbeleving.
De opvang van en de continue zorg voor personen met een NAH is zeer belastend voor het thuismilieu. Om het verblijf thuis voor de mantelzorg haalbaar / draagbaar te maken is de organisatie van dagopvang voor personen met een NAH noodzakelijk. Daarnaast bieden wij ook de kans aan de personen met een niet-aangeboren hersenletsel om een eigen thuis te bouwen, binnen de veiligheid en de aangepaste accommodatie van ’t Eigennest. Cliënten kunnen op deze manier hun vleugels spreiden en opnieuw deelnemen aan de maatschappij vanuit een eigen plek, een eigen nest, waar de nodige ondersteuning geboden wordt.
Gezien de complexe motorische en neuropsychologische problematiek moet zowel de dagbesteding van personen met een NAH als het wonen therapeutisch begeleid worden. Deze therapeutische begeleiding bestaat er in om de voorwaarden te scheppen waarbij de persoon met een NAH toch zelf activiteiten kan uitvoeren, waartoe hij anders zelfstandig niet in staat is.
